Jaka jest różnica między aktywnym i pasywnym 3D?

Nowoczesne telewizory z obsługą 3D oferują dwie technologie „trójwymiarowej wizualizacji” treści - aktywnej i pasywnej. A między nimi jest dość poważna różnica, która przejawia się nie tylko w cenie, ale także w jakości wyświetlacza.

Ale aby zrozumieć różnicę między aktywnym i pasywnym 3D, musisz wiedzieć, jak działa wizualizacja 3D.

Jak działa technologia 3D

Możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego (3D) obrazu z płaskiego ekranu tylko poprzez przeniesienie oddzielnego obrazu na lewe i prawe oko. Następnie mózg zostanie „oszukany” i niezależnie dokończy obraz, czyniąc go trójwymiarowym.

Jak jednak przesłać oddzielny obraz do lewego i prawego oka, jeśli ekran telewizyjny jest jednym? Osiąga się to poprzez niewielkie „powielanie” strumienia wideo. Jeśli spojrzysz na wideo z efektem 3D „gołym okiem”, wydaje się to zbyt rozmazane.

W rzeczywistości wideo nie jest rozmyte, składa się tylko z dwóch strumieni wideo - jednego dla lewego oka, drugiego dla prawego. A specjalne okulary pozwalają je rozdzielić.

Te akcesoria są trzech typów:

1. Pasywny anaglif. To jedna z pierwszych okularów 3D. W nich jedna szklanka jest niebieska, a druga czerwona. Z tego powodu każde oko widzi własną część obrazu (albo z niebieskim, albo z czerwonym przesunięciem);

2. Pasywna polaryzacja. Te okulary są używane w kinach 3D. Jednak do użytku domowego są również odpowiednie. Okulary lub filmy w nich mają inną polaryzację, dzięki czemu każde oko widzi połowę „obrazu”;

3. Aktywna migawka. Najbardziej zaawansowana technologia wizualizacji dla wideo z obsługą 3D. Każda szklanka w nim - mały wyświetlacz LCD, który albo zamyka oko na wideo, albo otwiera.

Każda z tych technologii ma swoje zalety i wady.

Jak działa anaglificzny pasywny 3D

Technologia Anaglyph jest jedną z pierwszych mechanik 3D. Aby oglądać filmy z jej pomocą, potrzebujesz specjalnych niebiesko-czerwonych okularów.

Oglądając anaglif 3D-video „gołym okiem” wydaje się, że obraz jest dwojaki. Za każdym obiektem pojawiają się niebieskie i czerwone pióropusze. Ale konieczne jest założenie tego niezbędnego akcesorium - a „obraz” z ekranu zostanie przekształcony w trójwymiarowy.

Faktem jest, że niebieski filtr światła nie przepuszcza niebieskiego kabla, a czerwony - odpowiednio czerwony. Z tego powodu każde oko otrzymuje „swój” obraz, w którym pozycje przedmiotów różnią się. Dlatego pojawia się efekt 3D.

Anaglificzna pasywna grafika 3D była najbardziej rozpowszechniona w latach 80-tych. Jednak ze względu na ogromną liczbę niedociągnięć wkrótce został zapomniany. I został zastąpiony przez mechanikę pasywnego 3D z polaryzacją.

Pasywny 3D Anaglyph nie wymaga żadnych specjalnych cech ekranu. To wideo można odtwarzać na dowolnym ekranie telewizora. Nawet jeśli Twój telewizor nie obsługuje 3D - nadal możesz kupić niebiesko-czerwone okulary i oglądać „trójwymiarowy” film.

Jak pasywny 3D działa z polaryzacją

Pasywny 3D wykorzystuje technologię polaryzacji. W rzeczywistości cienkie poziome, pionowe i okrągłe paski są nakładane na okulary, które nie przepuszczają części obrazu. Z tego powodu każde oko otrzymuje własne „zdjęcie”, a mózg „uzupełnia” go do pełnowartościowego 3D.

Istnieje kilka wariantów polaryzacji dla pasywnego 3D. Najprostszym i najtańszym jest to, że na jednej szybie paski są nakładane poziomo, a na drugie - pionowo. Z tego powodu każde oko dostaje połowę obrazu.

Główną wadą tej trójwymiarowej metody wizualizacji jest pogorszenie jakości 3D, gdy głowica jest przechylona. Oglądaj takie filmy lub filmy tylko przed telewizorem i nie pochylaj się. Ponadto polaryzacja „zjada” szczegół ze względu na pogorszenie rozdzielczości.

Załóżmy, że oglądasz pasywny 3D na matrycy z rozdzielczością Full HD - 1920 × 1080 pikseli. Następnie, po polaryzacji poziomej, dostarczany jest obraz 1920 × 540 pikseli; a po pionie - 960 × 1080 pikseli. Z tego powodu szczegóły są zredukowane.

Spadek i jasność. I to także z powodu polaryzacji.

Obie te wady są pozbawione szkła o polaryzacji kołowej. Dzięki nim możesz bezpiecznie przechylić głowę, oglądać filmy leżące w innych pozycjach. Ponadto utrata szczegółów jest nieco mniejsza, chociaż tylko połowa obrazu jest nadal podawana do każdego oka.

Jeśli budżet jest ograniczony, a 3D chce - można kupić taki telewizor. Lepiej jednak zwrócić uwagę na modele o polaryzacji kołowej niż poziomo-pionowej.

Jak działa 3D?

Active 3D - najnowocześniejsza technologia trójwymiarowej wizualizacji obrazu. Sugeruje, że musisz oglądać wideo za pomocą specjalnych okularów migawkowych. Okulary są wyposażone w małe wyświetlacze LCD, które stają się przezroczyste lub nieprzezroczyste w zależności od polecenia telewizora.

Podczas gdy jedno szkło jest przezroczyste, drugie jest nieprzezroczyste. Następnie zmień. Częstotliwość przełączania trybu wynosi do 30 Hz (raz na sekundę) w zależności od konkretnego modelu telewizora i częstotliwości klatek filmu.

W rezultacie podczas oglądania takiego filmu jedno oko jest otwarte, drugie jest zamknięte, a ten stan stale się zmienia. A sam mózg „dopełnia”.

Aktywny 3D wymaga obsługi telewizora i okularów. Ta ostatnia, nawiasem mówiąc, działa na bateriach i jest podłączona do telewizora przez port podczerwieni.

Tak, zdecydowanie warto, jeśli chcesz często oglądać filmy 3D z rodziną lub przyjaciółmi. Ale powinieneś być przygotowany na to, że za dodatkowe punkty dla reszty publiczności będzie trzeba rozłożyć kilogram pieniędzy.

Co jest lepsze - aktywny lub pasywny 3D?

Jeśli chodzi o jakość i szczegółowość grafiki, możliwość spokojnego chodzenia po pokoju lub leżenia na kanapie podczas oglądania filmu - wtedy oczywiście aktywny telewizor 3D jest lepszy. Ale musisz za to zapłacić. I dosłownie - kompatybilność z aktywnymi okularami 3D jest bardzo droga; i przenośnie - oczy są bardzo zmęczone, ból głowy.

Jeśli chcesz zaoszczędzić pieniądze i planujesz oglądać filmy co kilka tygodni, w najlepszym razie wystarczy pasywny 3D. Niestety technologia ta zmniejsza poziom szczegółowości, ale ze względu na efekt „wow” można poświęcić widoczność każdego elementu w tle.