Porównaj amlodypinę i bisoprolol | Co jest lepsze i jaka jest różnica

Nadciśnienie, większość populacji świata cierpi. Przyczyną, patologią układu sercowo-naczyniowego, jest wiele czynników, zarówno pochodzenia wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Według najnowszych statystyk około 60-67% osób w wieku 50-52 lat cierpi na nadciśnienie tętnicze i 10% osób powyżej 35 roku życia. Najnowsze wskaźniki różnią się z roku na rok, ponieważ młodzi ludzie są pozbawieni snu, często narażeni na zwiększony stres, nadmierną pracę fizyczną lub umysłową. Ponadto odmłodzenie nadciśnienia wpływa na niezdrową żywność, czyli na pełny fast food GMO, wysoki poziom konserwantów, soli, a także wiele produktów do przechowywania długoterminowego.

Zwiększone ciśnienie może być kardiogenne, psychotropowe (ze zmianą centralnego układu nerwowego) i kombinowane, zgodnie z jego przebiegiem: nagła, stała postać. Aby wyeliminować patologię konieczne leki przeciwnadciśnieniowe. Amlodypina i bisoprolol są uważane za skuteczne leki ostatniej generacji. Nasi analitycy magazynu Excel oferują informacje, które z nich są bardziej skuteczne, opisując najważniejsze informacje: amlodypinę lub bisoprolol: jaka jest różnica, a co lepsze.

Amlodypina

Amlodypina, należąca do grupy selektywnych leków przeciwnadciśnieniowych, blokuje kanały wapniowe klasy II. Mechanizm działania polega na rozluźnieniu mięśni gładkich układu naczyniowego. Pod wpływem leku rozszerza sieć naczyń włosowatych. Ta reakcja prowadzi do zmniejszenia oporu naczyń obwodowych (OPSS), co zmniejsza ciśnienie w całej sieci naczyniowej. Druga zaleta leku - reguluje bicie serca, zmniejszając ryzyko odruchowej tachykardii.

Normalna praca mięśnia sercowego nie wymaga zwiększonego metabolizmu i wysokiego zużycia tlenu, to znaczy amlodypina tworzy normalne warunki dla rytmicznego skurczu mięśnia sercowego i jego wystarczającego odżywiania. To ostatnie wynika z ekspansji tętnic wieńcowych, które dostarczają mięśniom pewnej ilości składników odżywczych i tlenu. Nawet w przypadku niedokrwienia mięśnia sercowego, Amlodipina działa odpowiednio, przyczyniając się do szybkiej rehabilitacji obszarów mięśnia sercowego dotkniętych niedokrwieniem. Lek, a mianowicie jego substancja czynna, usuwa skurcze tętnic wieńcowych, poprawiając przepływ krwi do serca.

Farmakokinetyka

Amlodypina jest dostępna w postaci tabletek 5 mg i 10 mg. Blokery kanału wapniowego są składnikiem aktywnym besylanu amlodypiny. Mianowicie, substancja ta obniża ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, równolegle rozszerza średnicę naczyń włosowatych obwodowych, naczyń zasilających serce. Jego wchłanianie przez przewód pokarmowy jest powolne, w stu procentach. Lek nie ulega neutralizacji ani w przewodzie pokarmowym, ani w wątrobie, wiąże się całkowicie z białkami, tylko 2% jest wydalane przez nerki w postaci niezakłóconej. Jedzenie nie wpływa na adsorpcję leków przeciwnadciśnieniowych. Substancja czynna działa na mięśnie gładkie naczyń, rozszerzając je.Dzięki substancji aktywnej wystarczająca ilość krwi krąży w naczyniach, co zaspokaja zapotrzebowanie żywieniowe tkanek mięśnia sercowego, zapobiegając głodowaniu tlenu i niedokrwieniu. Lek jest wydalany przez nerki i wątrobę w postaci metabolitów w ciągu 48-65 godzin, w zależności od ogólnego stanu pacjenta i jego wieku.

Zalecenia

Środek przeciwnadciśnieniowy + przeciwdławicowy stosuje się wyłącznie w leczeniu chorób kardiologicznych. Nasi pracownicy przeprowadzili badania nad stosowaniem amlodypiny: 50% badanych lub pacjentów z rozpoznaniem nadciśnienia typu stabilnego jest leczonych tym lekiem przeciwnadciśnieniowym i są zadowoleni z wyników leczenia.

Amlodypina jest zalecana dla:

1. Nadciśnienie dowolnego typu.

2. Angina pectoris (stabilny, niestabilny typ, druki metalowe).

3. Niedokrwienie serca.

4. Niewydolność serca.

Przeanalizowaliśmy, że stałe stosowanie amplodypiny w przypadku stenokardii (5 lub 10 mg / dobę) zapobiega jej ostrym atakom, umożliwiając pracę serca w trybie normalnym. Efektem tego działania jest: zwiększony wysiłek fizyczny z małymi przerwami, w których pacjenci czują się dobrze. Ponadto ciśnienie krwi będzie wynosić 120/80 lub 130/90 mm Hg, w zależności od wieku i stanu układu sercowo-naczyniowego i chorób pokrewnych, takich jak cukrzyca, reumatyzm lub choroba ciężka. Jeśli dzienna dawka 5 mg nie obniża ciśnienia, dawka wzrasta do 10 mg / dobę. W takim przypadku zaleca się pomiar ciśnienia krwi 3 razy dziennie: rano, w porze lunchu i wieczorem, aby zapobiec kryzysowi nadciśnieniowemu lub hipotonicznemu. Jest inny sposób: zbadać wszystko na temat „Amlodypiny” lub „Bisoprololu”: jaka jest różnica, a co lepsze, i zmienić lek na inny, bardziej łagodny i skuteczny.

Przeciwwskazania

Lek przeciwnadciśnieniowy nie ma specyficznej listy przeciwwskazań, jest prawie idealny do leczenia nadciśnienia i skurczów skurczu naczyń. Nasi dziennikarze zidentyfikowali tylko kilka przypadków, w których amlodypina nie jest zalecana ze względu na pewne patologie organizmu.

Przeciwwskazania do stosowania amlodypiny to:

1. zwiększone tło alergiczne;

2. niskie ciśnienie krwi lub niedociśnienie;

3. omdlenie lub upadek;

4. ciąża i laktacja;

5. wstrząs kardiogenny;

6. kamica moczowa;

7. niewydolność nerek.

Z rozpoznaniem zawału mięśnia sercowego, zwężenia aorty, kamicy nerkowej stopnia 1-2, cukrzycy typu 2-3, a także pacjentów z chorobami ogólnoustrojowymi, amlodypina jest przepisywana tylko po badaniu instrumentalnym.

Ważny punkt! Leki przeciwnadciśnieniowe są zalecane tylko w połączeniu z innymi lekami. Stosowanie go jako bazy lub w jednej postaci może zniszczyć strukturę włókien mięśniowych serca. Aby zapobiec takim sytuacjom, skuteczniej jest dowiedzieć się wszystkiego na temat amlodypiny lub bisoprololu: jaka jest różnica, a która jest lepsza, i zmienić leki.

Efekty uboczne

Amlodypina ma małą listę działań niepożądanych. Zależą one od ogólnego stanu pacjenta, jego tła alergicznego, odporności, przewlekłych chorób narządów i układów.

Po podaniu leku mogą wystąpić niespodziewane reakcje w systemach:

1. układ sercowo-naczyniowy: pasty kończyn dolnych, kołatanie serca, zaczerwienienie skóry twarzy i szyi oraz przedawkowanie mogą prowadzić do niedociśnienia, duszności, zaburzeń rytmu serca i zapaści;

2. Żołądkowo-jelitowe: nudności, ból jelit, biegunka, zapalenie jelita grubego;

3. Unerwienie ośrodkowego układu nerwowego i współczulne: migreny, ogólne osłabienie, senność, zawroty głowy; zmiana wrażliwości niektórych obszarów skóry.

U osób ze zwiększoną reaktywnością na alergeny lek powoduje wysypkę, czerwoną piętę, rzadko wstrząs anafilaktyczny.Długotrwałe stosowanie leku prowadzi do skurczów mięśni kończyn dolnych i górnych, a także kolki jelitowej, powstawania zaparć, zaostrzenia zapalenia odbytnicy, zapalenia esicy, hemoroidów.

Bisoprolol

Lek składa się z selektywnej grupy beta-blokerów. Jest to lek z serii selektywnej, którego substancja czynna wiąże się z adrenoreceptorami β1, blokując działanie katecholamin, czyli adrenaliny i noradrenaliny. Bisoprolol jest podstawowym środkiem terapeutycznym, który jest włączony do schematu leczenia choroby nadciśnieniowej dowolnego typu (początkowej, kurczowej, stałej, złożonej) i dowolnego pochodzenia (kardiogenny, psychotropowy, mieszany). Szczegółowy opis leków przeciwnadciśnieniowych pomoże rozwiązać problem: „Amlodypina” lub „Bisoprolol”: jaka jest różnica, a która lepsza?

Farmakokinetyka i farmakodynamika

Podstawą bisoprololu w postaci tabletek 5 mg i 10 mg jest substancja czynna fumaranu bisoprololu. Blokując katecholaminy obniża ciśnienie skurczowe i rozkurczowe, rozszerza naczynia krwionośne, łagodzi skurcze, reguluje tętno. Oznacza to, że ma właściwości przeciwdławicowe, antyarytmiczne i hipotensyjne. Ciśnienie zmniejsza się z powodu ekspansji naczyń krwionośnych i spadku objętości krwi. Pełny efekt hipotensyjny obserwuje się tylko w dniu 3 lub 5, a jego trwały efekt pojawia się po 1-1,5 lub 2 miesiącach. Bisaprolol, zmniejsza ryzyko głodu tlenowego, reguluje unerwienie serca, eliminuje niedokrwienie, arytmię i przełom nadciśnieniowy. Według naszych badań lek hipotensyjny jest w 98% wchłaniany przez przewód pokarmowy, a następnie wiąże się z białkami krwi, wydalanymi w postaci metabolitów przez nerki i wątrobę.

Wskazania do stosowania bisoprololu

Selektywne leki przeciwnadciśnieniowe mają swoje właściwości: pojedyncza dawka poranna zalecana jest 15-20 minut przed jedzeniem. Nie zaleca się żucia tabletek, powinny one powoli rozpuszczać się w żołądku, a co za tym idzie, być częściowo wchłaniane, to jest skuteczność hipotensji. Całkowite wchłanianie może powodować działania niepożądane, takie jak ból w żołądku, zawroty głowy, a także gwałtowny spadek ciśnienia, a następnie gwałtowny wzrost.

Wskazania do stosowania bisoprololu to:

1. Nadciśnieniowa choroba serca.

2. Choroba niedokrwienna serca.

3. Niewydolność serca.

Po otrzymaniu badań diagnostycznych o charakterze instrumentalnym i laboratoryjnym lekarz przepisuje określoną dawkę, która indywidualnie powinna być odpowiednia tylko dla jednego pacjenta. Przy początkowym nadciśnieniu dawka wynosi dokładnie 5 mg / dobę, inne postacie z wysokim wskaźnikiem ciśnienia wymagają zwiększonej dawki (od 10 mg do 20 mg). Dawka jest wybierana tylko przez lekarza prowadzącego lub kardiologa, nie zaleca się samodzielnego przyjmowania leku.

Przeciwwskazania

Jeśli pacjent cierpi na: alergie, ostrą niewydolność serca, bradykardię, astmę oskrzelową lub cukrzycę - lek jest przeciwwskazany. Wstrząs kardiogenny, obrzęk płuc i ciężkie niedociśnienie tętnicze łączą listę przeciwwskazań. Ciąża i dzieciństwo oraz karmienie piersią są również przeciwwskazaniami.

Stopień skuteczności i charakterystyczne właściwości

Opisane powyżej leki są kardiologiczne, są szeroko stosowane w schematach terapeutycznych nadciśnienia o dowolnej etiologii, dusznicy bolesnej, arytmii i niewydolności serca. Leki wymagają specjalnego schematu podawania: rano, jeśli lek pochodzi z grupy beta-blokerów, rano i wieczorem, jeśli lek pochodzi z szeregu inhibitorów wapnia. Skuteczność odczuwana jest po miesiącu leczenia. Obserwując zasady terapii, a także biorąc pewną dawkę, pacjent szybko wyzdrowieje.

To ważne! Surowo zabrania się samoleczenia, może dojść do zawału serca lub wstrząsu anafilaktycznego, a także nieodwracalnych skutków ubocznych ze skutkiem śmiertelnym!

Różnice leków przeciwnadciśnieniowych:

Leki te mają bezpośredni wpływ na naczynia i serce. Po przebiegu leczenia poprawia się czynność serca, stabilizuje się ciśnienie krwi, znika arytmia. Leki są zaliczane do grupy najsilniejszego hipotensyjnego, dlatego precyzyjne określenie - „Amlodypina” lub „Bisoprolol”: jaka jest różnica, a co lepsze, jest niemożliwe. Przez długi czas obserwując różne kategorie pacjentów, jeden z tych dwóch leków jest bardziej odpowiedni. Dawka jest przepisywana przez lekarza, jest indywidualna dla każdego pacjenta. Po wizycie u pacjenta obserwuje się hospitalizację lub leczenie ambulatoryjne. W przypadku działań niepożądanych lek jest anulowany, inny jest przepisywany.

Podsumowanie

Nadciśnienie tętnicze jest najpowszechniejsze na świecie, dlatego farmakolodzy opracowali leki do jego leczenia. Głównym punktem terapii terapeutycznej jest regularne podawanie leków przeciwnadciśnieniowych. Po wystarczającej akumulacji substancji czynnych rytm serca jest normalizowany, ciśnienie osiąga normalne parametry, naczynia przepychają wystarczającą ilość krwi wzbogaconej w składniki odżywcze i tlen w całej sieci. Regularne przyjmowanie zmniejsza ryzyko niedokrwienia prowadzącego do zawału serca lub udaru krwotocznego. Nasi eksperci z magazynu Expertology szczegółowo opisali informacje: „Amlodypina” lub „Bisoprolol”: jaka jest różnica, a co lepsze, a wybór należy do lekarza.