Co jest lepszego Actovegin lub Pentoxifylline?

Actovegin i Pentoxifylline są lekami z podobnych grup farmakologicznych. Mają podobny wpływ na organizm i są stosowane w jednym obszarze medycyny. Korzystnie wpływa na centralny i obwodowy przepływ krwi - radzi sobie z konsekwencjami udaru, poprawia stan w neuropatii cukrzycowej i innych podobnych chorobach. Dla osoby nieprzeszkolonej leki te wydają się takie same, ale czy tak jest?

Przeprowadziliśmy analizę porównawczą Actovegin i Pentoxifylline i odkryliśmy podobieństwa i różnice między tymi środkami. Jako źródło informacji wykorzystaliśmy książkę referencyjną leku Vidal, dane z przeglądów naukowych i badań klinicznych. Dowiedzmy się razem, który lek jest lepszy i jak Actovegin różni się od Pentoksyfiliny.

Medycyna oparta na dowodach lub który lek nie został przetestowany.

Obecność dowodów jest kluczowym wymogiem dla leków. 10-15 lat temu lekarze przepisywali leczenie, kierując się nie tyle świeżymi badaniami naukowymi, co zgromadzoną praktyczną podstawą. Dzisiaj ta taktyka nie jest uzasadniona. Oferując pacjentowi lek, lekarz musi być pewny jego skuteczności. Nie bierze się pod uwagę osobistych doświadczeń - pozytywny wpływ leku musi być potwierdzony badaniami klinicznymi.

Zgodnie z obecnymi koncepcjami, przepisane leki powinny być poddawane podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej placebo próbie. W tym celu wybiera się dwie grupy pacjentów z tą samą diagnozą. Jedna grupa ma lek badany, a druga placebo. Dystrybucja w grupy następuje przypadkowo: ani lekarz, ani pacjent nie wiedzą, co leczą - lek lub smoczek. Takie podejście z pewnością pozwala dowiedzieć się, co pomogło w leczeniu - lek testowy lub autohipnoza.

Zobaczmy, jakie badania zostały przeprowadzone na interesujących nas narzędziach.

Actovegin

Actovegin jest stosowany na świecie od ponad 40 lat. Powstał przed erą medycyny opartej na dowodach i nie ma na ten temat wczesnych badań. Dopiero pod koniec XX wieku przeprowadzono badania w tej kwestii. Szukaj w bazie artykułów naukowych PubMed daje 149 artykułów na życzenie. Wśród nich są opinie o interesującym leku, ale ich wyniki są rozczarowujące. Większość badaczy wskazuje, że działanie Actovegin jest wątpliwe. Na przykład w przeglądzie od 2015 r. czasopismo Diabetes Obesity & Metabolism stwierdza, że ​​Actovegin nie uzyskał zatwierdzenia FDA (US Food and Drug Administration) ze względu na niską skuteczność w leczeniu powikłań naczyniowych cukrzycy.

W 2017 roku zostały opublikowane dane z dużego randomizowanego badania poświęconego Actovegin. Przegląd wskazuje, że lek okazał się skuteczny w leczeniu chorób naczyń mózgowych. Oznacza to, że z naruszeniem mózgowego przepływu krwi po udarze Actovegin może i powinien zostać użyty. W innych warunkach, według badań, nie ma sensu używać leku z dwóch powodów:

Actovegin wykazał nieskuteczność: na przykład w leczeniu neuropatii cukrzycowej (powikłania cukrzycy), z urazem kolana i ścięgna Achillesa. Wiele opinii wskazuje, że nie ma wystarczających danych do dokładnego wniosku, a dodatkowe testy są potrzebne.

Skuteczność Actovegin nie była oceniana. Na przykład do niedawna lek ten był przepisywany kobietom w ciąży z rozwojem niedotlenienia płodu. Nie przeprowadzono żadnych badań w tej kwestii, więc nie można poważnie mówić o korzystnym działaniu leku.

Pentoksyfilina

W przypadku pentoksyfiliny sytuacja jest nieco lepsza. Ten lek jest przepisywany na zaburzenia naczyniowe. Co najważniejsze, udowodnił, że jest w leczeniu stanów po udarze. Dowody jego skuteczności przedstawiono w różnych źródłach:

W czasopiśmie „Neurology and Psychiatry” z 2010 roku opublikowano dane farmakoanalityczne. Wykazano skuteczność leku w udarach niedokrwiennych, patologię obwodowego układu nerwowego. Wskazano na pozytywny wpływ leku na leczenie chorób neurologicznych.

W 2024 r. Przedstawiono dane dotyczące skuteczności pentyksyfiliny w leczeniu zaburzeń krążenia mózgowego.

W obcych źródłach bardziej sceptyczny stosunek do narkotyku. Wskazują, że pentoksyfilina jest przepisywana tylko w przypadku zaburzeń przepływu krwi w naczyniach kończyn dolnych (chromanie przestankowe). FDA rozpoznaje tylko to wskazanie. W przypadku innych chorób skuteczność leku pozostaje wątpliwa.

W tym momencie nasz przegląd może zostać zakończony, ponieważ porównanie ciągłych przygotowań nie jest całkowicie poprawne. W niektórych sytuacjach stosowanie Actovegin jest bardziej logiczne, w innych pentoksyfilina lepiej poradzi sobie ze swoim zadaniem. Ale spójrzmy na te leki pod względem ich składu, tolerancji i wpływu na organizm ludzki.

Jak to działa?

Aktywnym składnikiem Actovegin jest pozbawiona białka hemodializa cieląt. Ta krew, sztucznie pozbawiona białek i innych dużych cząstek. Zgodnie z instrukcjami lek działa w następujący sposób:

1. aktywuje absorpcję tlenu przez komórki;

2. poprawia metabolizm tkanek;

3. chroni komórki nerwowe przed zniszczeniem.

Nie wiadomo, który składnik krwi cieląt działa w ten sposób. Zakłada się, że wszystkie te procesy wyzwalają fosfooligosacharydy inozytolu.

Efekt użycia leku występuje 30 minut po jego wprowadzeniu. Maksymalne stężenie leku we krwi obserwuje się po 3-6 godzinach. Ścieżki Actovegin w organizmie nie można prześledzić, ponieważ składa się ona ze składników krwi.

Pentoksyfilina jest angioprotektorem. Jego skutki to:

1. poprawia krążenie krwi w małych naczyniach;

2. chroni naczynia krwionośne przed uszkodzeniem;

3. zapobiega krzepnięciu krwi.

Lek działa powoli. Efekt pojawia się po 2-6 tygodniach. W badaniach klinicznych wpływ pentoksyfiliny ocenia się dopiero po 4-6 miesiącach.

Wnioski:

1. Actovegin wspomaga nasycanie tkanek tlenem i jest skuteczny w niedotlenieniu. Działa szybciej, ale raczej jest eliminowany z ciała. Śledzenie jego farmakokinetyki jest niemożliwe.

2. Pentoksyfilina wpływa głównie na lepkość krwi i stan łoża mikronaczyniowego. Poprawia przepływ krwi. Zaprojektowany na długi kurs.

Kiedy zostanie wyznaczony?

Zgodnie z instrukcjami Actovegin stosowanymi w takich sytuacjach:

1. zmniejszona uwaga i pamięć po udarze;

2. naruszenie obwodowego przepływu krwi;

3. polineuropatia cukrzycowa.

Pentoksyfilinę stosuje się w tych samych sytuacjach, a także dodaje się inne wskazania:

1. zaburzenia troficzne w wyniku zakrzepicy tętnic i żył, choroby żylaków;

2. niedostateczny dopływ krwi do tkanek oka i ucha.

Jak to się przenosi?

Oba leki są dobrze tolerowane i rzadko powodują działania niepożądane. Actovegin może powodować reakcję alergiczną na podstawie pokrzywki.Wraz z wprowadzeniem pentoksyfiliny może powodować uczucie ciepła, zaczerwienienie twarzy, niższe ciśnienie krwi, zaburzenia rytmu serca. Zjawiska te są krótkotrwałe i zazwyczaj nie są niebezpieczne dla pacjenta.

Kto jest przeciwwskazany?

W odniesieniu do Actovegin prawie nie ma przeciwwskazań. Zgodnie z instrukcjami nie należy go używać tylko w przypadku nadwrażliwości.

Pentoksyfilina ma więcej przeciwwskazań:

1. ogromna utrata krwi;

2. ostra faza zawału mięśnia sercowego;

3. krwotok mózgowy, siatkówka;

4. ciężka choroba serca.

Actovegin i Pentoxifylline nie są stosowane u dzieci w wieku poniżej 18 lat - brak danych dotyczących bezpieczeństwa leków. Stosowanie tych leków podczas ciąży nie jest zalecane.

Jak to zrobić?

Actovegin jest dostępny w postaci tabletek i roztworu do wstrzykiwań. Tabletki podawane doustnie 2-3 razy dziennie przez 5-10 dni. Dożylny lek kroplówki umieścić 5-7 dni, po czym pacjent jest przenoszony do postaci tabletki. Wzór użycia może się różnić w zależności od konkretnej sytuacji klinicznej.

Pentoksyfilina jest dostępna tylko w postaci roztworu do wstrzykiwań. Wprowadzono dożylnie w ciągu 10-20 dni. Dozwolone w niektórych źródłach nawet zalecane długotrwałe stosowanie leku - do 1,5 miesiąca.

Przegląd pokazuje, że Actovegin i Pentoxifylline wpływają na organizm w różny sposób i są stosowane w określonych warunkach klinicznych. Nie są one zamienne i nie można ich używać jako analogów. Dozwolone jest sekwencyjne przypisywanie porównywalnych środków do osiągnięcia różnych celów. Wybór leku to zawsze lekarz. Tylko specjalista może dokładnie określić, który lek przyniesie korzyść pacjentowi, określić pożądaną dawkę i wybrać schemat leczenia.