12 najlepszych książek Ludmili Ulitskiej
Mistrz współczesnej prozy Ludmiła Ulitskaja jest znana wśród inteligentnych czytelników, którzy wolą niespieszne historie od życia różnych ludzi. Jej książki sprawiają, że ludzie mówią, mają sekret, a po przeczytaniu pozostaje przyjemny i długi posmak refleksji. Urok, z jakim pisane są powieści, fascynuje, proponujemy to ocenić! expert.bigbadmole.com/pl/ prezentuje ranking zawierający 12 najlepszych książek Ludmili Ulitskiej, z których wiele zostało przetłumaczonych na różne języki świata.
Ranking najlepszych książek Ludmili Ulitskiej
| Nominacja | miejsce | praca | cena |
| Ranking najlepszych książek Ludmili Ulitskiej | 1 | Casus Kukotsky | 560 ₽ |
| 2 | Zielony namiot | 290 ₽ | |
| 3 | Drabina Jakuba | 650 ₽ | |
| 4 | Medea i jej dzieci | 267 ₽ | |
| 5 | Z poważaniem, Shurik | 250 ₽ | |
| 6 | Pogrzeb pogrzebowy | 325 ₽ | |
| 7 | Przez linię | 240 ₽ | |
| 8 | Sonia | 224 ₽ | |
| 9 | Dzieciństwo 45-53. A jutro będzie szczęśliwy | 495 ₽ | |
| 10 | Biedny, zły, ukochany | - | |
| 11 | Dziewczyny | 250 ₽ | |
| 12 | Święte śmieci | 480 ₽ |
Casus Kukotsky
Ocena: 5.0
Powieść o losie profesora ginekologii Pawła Alekseevicha Kukutsky'ego, który widział i czuł pacjentów, jak mówią, „przez”. Prawie zawsze bezbłędnie identyfikował chorego narządu u osoby, więc raz uratował Elenę Georgiewną od śmierci, która później została jego żoną. Po wojnie życie i kariera ewoluowały pomyślnie, ale wszystko zmieniło się, gdy rozpoczęła się kampania przeciwko rozwojowi genetyki. Pavel Alekseevich znajduje sposób, aby uniknąć unikania tych wydarzeń - pije dużo, zdobywając reputację alkoholika. W tym samym czasie rodzina upada: w wyniku nielegalnej aborcji dozorca umiera, była matka koleżanki z klasy córki Kukotsky'ego. W ogniu kłótni profesor wspomina odległe łono, by uratować jej życie, a Elena mężowi - jego pragnienie zalegalizowania aborcji. Ta kłótnia zabiła dawny związek małżonków, chociaż na pierwszy rzut oka rodzina pozostała niezmieniona.
Na tle wydarzeń Elena choruje, staje się rozproszona i nieuważna. Jej tajemnicza choroba prowadzi do całkowitej utraty pamięci, a następnie do wizji dziwnych snów o świecie pośrednim. Tanya Kukotskaya wchodzi na Wydział Biologii, studiuje histologię, ale po odwiedzeniu jej przez pomysł stworzenia leku z ludzkiego żywego płodu ...
„Przypadek Kukotsky'ego” to prozaiczna opowieść o rodzinie, na swój sposób nieszczęśliwej. Co czeka małżonków i ich córkę? Po przeczytaniu tej książki na pewno pomyślisz o swoich bliskich.
Zielony namiot
Ocena: 4.9
Powieść psychologiczna „Zielony namiot” to opowieść o losie ludzi, ich doświadczeniach i przeżywanych uczuciach połączonych nutą szczególnego nieszczęścia. Jednocześnie nazwa implikuje pewną nutę powszechnego przebaczenia, na którą zasługują ludzie naszej cywilizacji, w szczególności ci, którzy żyli pod koniec XX wieku, w tym okresie dzieło się rozwija. Autor podnosi problem niemożności osiągnięcia przez wielu dojrzałości jednostki i całkowitej samorealizacji z powodu presji okoliczności i kombinacji różnych czynników wynikających z otaczającego społeczeństwa. Ludzie utknęli w stanie psychicznym młodzieży i nie widzą dostępu do następnego etapu. Dla wielu książka stanie się zbiorem odpowiedzi na pytania, na które nie można znaleźć odpowiedzi.
Książka „Zielony namiot” Ulitskiej jest zarówno poważna, jak i śmieszna - autor, nawet opisując złożone problemy tzw. Nastoletnich cywilizacji, nie traci autoironii i łączy psychologię z psychoterapią. Czytelnik może odczuć wiele różnych emocji na łamach powieści.
Drabina Jakuba
Ocena: 4.8
Na trzecim miejscu jest przypowieść „Drabina Jakuba”, w której czytelnik zapozna się z ponad stuletnią historią jednej rodziny Osetskikh - akcja rozgrywa się w ramach końca XIX wieku i 2011 roku. Autor przedstawia sześć pokoleń klanu w nieliniowej kronice: w historii nie tylko epoki przeplatają się, ale kultura i wizja otaczającego świata, w centrum uwagi znajdują się dwa przeznaczenia - Jacob Osetsky z niestrudzoną wiedzą i Nora, jego wnuczka, osobowość ekspresyjna, która wybrała ścieżkę artysty teatralnego. Bohaterowie spotkali się kiedyś w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku. To spotkanie nie odegrało specjalnej roli, dopiero po kilkudziesięciu latach Nora odkryła dla siebie przodka z nowej strony, natknęła się na jego sprawę w KGB i przeczytała pamiętniki, które opuścił.
W historii Ludmiły Ulitskiej zawsze jest wiele pytań do przemyślenia, ale autor nie popycha czytelnika do żadnych ostatecznych wniosków, pozostawiając wolność kreatywności i wybór dla każdego.
Medea i jej dzieci
Ocena: 4.8
Bezdzietna Medea Sinopli, podobnie jak starożytna Medea, jest bóstwem dla swojej rodziny, ale w przeciwieństwie do prototypu, nie niszczy, lecz skleja kawałki własnej rodziny, przywracając tak cienkie i rozdzierające wątki rodzinne własną krwią i krwią.
„Medea i jej dzieci” to wyjątkowy autorski eksperyment Ulitskiej w budowaniu prozy rodzinnej, takie eksperymenty trudno znaleźć w literaturze klasycznej. Praca łączy różne warstwy historii, unikalne ludzkie losy, pomysły i doświadczenia.
Z poważaniem, Shurik
Ocena: 4.7
Podobnie jak Gaidai, Ulitskaya ma własnego „kluczowego” bohatera o imieniu Shurik. Symbolizuje problem relacji matek i synów, gdy uczucia rodziców zastępują całkowitą kontrolę, pełne podporządkowanie i nałożenie poczucia obowiązku. Ale czy bohaterowie myślą o konsekwencjach takiego „wychowania”? W końcu problem nie został wymyślony przez autora, jest typowy dla wielu nowoczesnych, nawet na pierwszy rzut oka, dobrze prosperujących rodzin. Samolubny instynkt macierzyński i bezinteresowna miłość synów stanowiły podstawę powieści „Z poważaniem Shurik”. Autor ujawnia zakres uczuć w takich relacjach od różnych kobiet - samotnych, pechowych, infantylnych na swój sposób, nie potępiając ich, ale zachęca czytelnika do wyciągnięcia własnych wniosków.
Pogrzeb pogrzebowy
Ocena: 4.7
Czy pogrzeb może być zabawny? Oczywiście, ponieważ mówimy o powieści Ludmiły Ulitskiej, która zajęła szóstą linię oceny. Skupiamy się na niesamowitej historii Alika, utalentowanego artysty z Rosji, który mieszka w Ameryce. Jest nieuleczalnie chory, ale nie poddaje się, stara się wykorzystać pozostały czas z korzyścią dla swojego otoczenia. W ostatnich latach został otoczony przez wszystkie poprzednie kobiety, żony, z którymi Alikowi udało się zaprzyjaźnić, aby poznać wszystkich swoich przyjaciół. Artysta staje się centrum własnego wszechświata relacji międzyludzkich, które udało mu się zbudować przed śmiercią, nawet długo kłócący się przyjaciele znaleźli między sobą pokój. Nic dziwnego, że po opuszczeniu tego świata bohater nie pozostanie zapomniany.
Przez linię
Ocena: 4.6
W kolekcji „Through the Line” autor przedstawia historię o kłamstwach w różnych przejawach: wynalazkach nastoletnich dziewcząt, nauczycieli, profesorów, kobiet trzymanych w rodzinie - wszystkie one uzupełniają swoje życie fantazjami. Wypełniają więc niespełnione ambicje, wprowadzają kolory do ich istoty, ponieważ wydaje się to interesujące. Kłamstwo przechodziło przez czerwoną linię przez każdą historię i w każdym przypadku prowadziło do szczególnych konsekwencji. Książka pełna jest przypadkowych i nielosowych spotkań, wydarzeń i emocji, od nieprzyjemnych po wywołujące emocje i pragnienie życia.
Sonia
Ocena: 4.5
Historia „Sonia” niegdyś inspirowała postacie teatralne, wystawiała bowiem w Moskiewskim Teatrze Artystycznym.Czechow - wysoki stopień uznania dzieła literackiego. Historia głównego bohatera jest tak istotna dla naszych czasów, a jednocześnie prawie niemożliwa, została przetłumaczona na różne języki, aw 1993 r. Praca została nagrodzona Francuską Nagrodą Medyceuszy.
Sonechka, która interesuje się literaturą od wczesnego dzieciństwa, ukrywa się przed prawdziwym życiem na łamach książek. Szczęśliwe małżeństwo upada wraz ze śmiercią ukochanego męża, który przed śmiercią zakochał się w młodym Jassy. Córka jest daleko, Sonya zostaje sama ze sobą i literackimi arcydziełami, w pełni zanurzona w świecie fantazji, patrząc od rzeczywistości.
Dzieciństwo 45-53. A jutro będzie szczęśliwy
Ocena: 4.5
W książce „Dzieciństwo 45-53. A jutro będzie szczęście ”. Ludmila Ulitskaya opowiada o dzieciach, których wczesne lata minęły w powojennym okresie połowy XX wieku. Główną ideą autora jest wspieranie subtelnego połączenia pokoleń, mówienie potomkom o tradycjach dzieci żołnierzy pierwszej linii, o rzeczach, które popadły w zapomnienie. Zmieniła się geografia, poszerzyły się granice miast, zmniejszyły się lasy, zapomniano nazwiska osób z wyblakłych zdjęć w albumie ...
Istota historii - brak zmiany moralności między pokoleniami. Nie ma „okrutnych” czasów, wszystkie są piękne, interesujące i złożone na swój sposób. Częściowo determinują je małe historie rodzinne, wartości i wiedza przekazywane przez pokolenia, które muszą być zachowane.
Biedny, zły, ukochany
Ocena: 4.4
Kolejna w zbiorze ocen prozy Ulitskaya „Biedni, zli, ukochani” składa się z dzieł z różnych lat, zawiera wspomniane wcześniej w recenzji „Sonia” i „Wesołe pogrzeby” i wiele innych - tylko 16 historii i opowiadań. Niektóre z nich przyniosły prestiżowe nagrody i sławę Ludmiły Evgenievnej w różnych krajach. „Poor, Evil, Beloved” - dobra książka do odkrywania twórczości autora. Podczas czytania dowiesz się o stylu Ulitskiej, jej talentu psychologa i niesamowitego gawędziarza.
Dziewczyny
Ocena: 4.3
Zbiór opowiadań „Dziewczęta” - to opowieści o dzieciństwie. Dziewczęta w młodym wieku są szczególnie wrażliwe i pełne specjalnych emocji, które z czasem zmieniają jakość i przekształcają się w doświadczenia dorosłych. Okres dzieciństwa jest zabarwiony pstrokatymi kolorami, wszystkie myśli i wydarzenia są wielokrotnie przesadzone i postrzegane wielokrotnie jaśniej niż u dorosłych. Małe dziewczynki wydają się mieć szerszy zakres dźwięków i kolorów, które widzą i czują.
Ludmiła Ulitskaja, pracując nad kolekcją, wykorzystała swoje najżywsze wspomnienia, które przyszły z dalekiego dzieciństwa.
Święte śmieci
Ocena: 4.2
Nasza ocena nie była pozbawiona autobiograficznej prozy autora. „Sacred Garbage” to kolekcja, która powstała ponad 20 lat równolegle z pracą nad innymi utworami Ulitskaya. Opowieści, które z różnych powodów nie pasowały do kolekcji, które Ludmiła Jewgienijna pracowała w określonym czasie, zostały wyeliminowane, wpisane do „Sacred Garbage”, ale dziś wydaje się, że nie ma już nic do usunięcia z książki, każdy „mote” znalazł swoje miejsce. Historie z własnego życia autora, jej myśli i uczucia są przedstawiane w innym sosie, czasami szczerze mówiąc, oko w oko dla czytelnika.
Uwaga! Ta ocena jest subiektywna, nie jest reklamą i nie służy jako przewodnik po zakupie. Przed zakupem powinieneś skonsultować się ze specjalistą.
